از شاعران معروف نيمه ي اول قرن ششم هجري است كه به مناقب خاندان شهرت داشته است. تذكره نويسان ماند عوفي و امين احمد رازي در هفت اقليم و تقي الدين اوحدي در تذكره عرفات نام و عنوان او را امير به /// قوامي رازي ناميده اند.
تذكره نويسان او را جزء مداجان قوام الدين طغرايي دانسته است و گفته اند كه تخلص خود را از او گرفته. قوامي مردي شيعه مذهب و در ميان شاعران تشيعه معروف بوده است در آثار او اشعار كثير در منقبت خاندان رسالت و مرثيت آنان ديده شده است و هم چنين اشعاري در زهد وعظ و ترجيحات و غزل هاي عاشقانه لطيف و دل انگيز روان ديده مي شود.
قصايد پند و اندرز او لفظاً و معيناً متوسط و بيش تر افكار ديني است.
در مدح متوسط بوده اما غزل هايش در ميان شاعران زمان خود معروف بوده است.
ديوان وي 3359 بيت دارد كه 11 قطعه ي آن از عمادي شاعر است در مدح قوامي رازي.